Kada je 1994. Godine završavao treću godinu medicine, upisao je odsek kompozicije na Muzičkoj akademiji u Beogradu, iako nije imao muzičkog obrazovanja bio je prvi na prijemnom. Kao i mnogi iz te generacije (rodj. 1973) bio je žestok protivnik politike Slobodana Miloševića pa je zbog pobune spram tadašnjeg sistema izbačen iz srednje škole. Radio je muziku za Optimiste, G. Paskaljevića i TV seriju „Zaboravljeni umovi Srbije“. Po porudžbini je „Papi poklonio misu Jedinstva„. Danas je jedan od vodećih kompozitora mladje generacije.
Dok sam čitala ove redove iz štampe koji govore o Aleksandrovoj biografiji pred očima mi je bio Uran. Što zbog vizije, što zbog preokreta koji su odredili putovanje i jedno prepuštanje na kraju veri u to da je slediti viziju, što je mnogo jače nego imati želju, najuzvišenija stvar za čoveka. Podrazumeva herojstvo u jednom smislu, hrabrost, spremnost na nerazumevanje okoline i sve ostalo što jedan Uran unapred zna da će ga pratiti, ali isto tako zna da kada se vizija otelotvori, svi će odahnuti i opet više od njega samog likovati nad uspehom. I naravno, Aleksandar i jeste Vodolija. Njegov vladar je Uran.
Prošle godine, kada je njegovo delo „Zodijak za klavir i orkestar“ bilo završeno, u saradnji sa NASA napravljena je i video instalacije u kojoj je NASA ustupila svoje snimke sa Voyagera i Habla.Kada sam pogledala video koji mi je draga Maja danas poslala na mail odmah sam otišla u istraživanje… ko je Aleksandar Simić, zašto Zodiac? Holms je sa njegovim svitama Jupitera, Saturna, Urana i drugih planeta bio nešto najbliže nekom kompozitorskom radu gde je autor posvetio podjednaku pažnju svim planetama, bilo da sada govorimo astronomskim ili astrološkim jezikom. Ono čega je oduvek bilo na pretek jesu kompozicije posvećene Marsu (naročito marševi) i nešto manje Veneri, ali retko se tu nadju i ostali akteri našeg sistema. Tako saznam da je Aleksandar Simić prošlog jula održao koncert i u prestonici, ali izgleda da sam malo zakasnila.
U objašnjenju zašto je za temu odabrao baš „Zodijak“ Aleksandar govori o nesvesnoj vezi čoveka sa kosmosom koja je stara koliko i čovečanstvo. U potrazi za identitetom kompozicije konsultovao je Junga, kao i druge autore koji nisu negirali astropsihološku vezu čoveka i neba.
To je iz jednog intervjua pa nisam htela da prevodim, mislim da će svima biti jasno i na engleskom:
„The idea of the Zodiac is as old as our civilization. Our deep, unconscious and instinctive connection with the stars was there when first men roamed the Earth, thousands and thousands of years before the first astrologers began to unravel their secrets. As we evolved, so evolved our need to understand ourselves, come to turn with the good and the bad sides of our characters and possibly find some absolution in the fact that our destinies have been determined from the very first day we were born – and guided by the stars.
I began to read and prepare for the actual composition, going through every piece on astrological psychology I could get my hands on – from Jung and Freud, to Bruno and Louise Huber, and after some time I was confident enough to draw up a plan, or should I say a natal chart for the Zodiac.“
official site: www.aleksandarsimic.com
a sada slušamo, „Opening of the Sagittarius“
