Odgovor na pitanje sa tvitera koja je veza astromedicine i astrologije, odnosno ‘Može li astrolog biti od koristi kada su dijagnoze i lečenje tema’.
Odgovor:
Najjača veza astrologije i medicine dešava se u Novom veku. Zapravo nakon srednjeg veka koji je generalno nauku odbacivao i sva znanja strogo kažnjavao jer se nije moglo ići protiv prirode, Boga i slično, na kraju Srednjeg veka, vide se začeci pasioniranog istraživanja ljudskog tela, anatomije. Sam Leonardo Da Vinči crta prvi atlas anatomije secirajući leševe, umetnost sa slikarskih platna nam govori o tome da je ljudsko telo skriveni univerzum i da ga moramo upoznati dublje, Rembrant slika Čas anatomije doktora Tulpa, a astrolozi fokus sa ‘otkrivanja ko je ukrao ribu sa pijace’ ili ‘da li će pomračenje doneti smrt nekom vladaru’ više se prebacuju na istraživanje ljudskog tela, bolesti, i sl.
Isto kao što danas (mislim i na 20. I na 21. Vek) nakon Junga, Frojda i ostalih psihologa i psihijatara koji su obeležili kraj 19. I 20. vek, sve je veće interesovanje za mentalne bolesti, psihu, opet to što je skriveni deo bića, svakog čoveka a koji nije u potpunosti spoznat.
Astro-Diagnosis, a Guide To Healing by Max Heindel (1929)
Zato su astrološki dokumenti koji se uglavnom nalaze po online bibliotekama (hoću da kažem moguć im je pristup) iz Novog veka bave vezom tela i planeta, dakle anatomija.
Danas, mogu da vidim postojanje Astromedicine kao ozbiljne nauke jedino kada bi bilo oziljnih posvećenika, koji prethodno imaju u malom prstu fiziologiju, anatomiju, i naravno praksu, dakle koji bi pre svega bili sami studenti medicine kasnije lekari – a koji onda prionu na istraživanje astrologije jer samo takvi koji znaju šta traže da vide, znaju šta da gledaju i zašto to gledaju pa mogu i da otkriju nešto što može biti značajno za svet.
Mimo toga, sve se svodi na ono što je još u 16. Veku bilo poznato, bubrezi – Vaga, srce – Lav, krvni sudovi – Strelac, neurološki sistem – Ribe, deoba ćelija – Škorpion, plodnost – Bik, Ovan (Mars) su migrene i tako dalje.
A još u helenističkoj smo od filozofa saznali za tipove, melanholik, flegmatik, kolerik i sangvinik, dakle kako vreme odmiče i idemo ka recimo sad mnogo više psihološkim tajnama – sva pažnja je tu a ne na telu.
Telo je ostalo prepušteno istinskim fanaticima koji će možda krenuti i od astrologije ali etički ispravno naučiti sve o fiziologiji, anatomiji, istraživati na bezbroj primera pa onda tek raditi to i drugima ako uopšte budu imali takvih potreba, jer su tu radi nauke same i otkrića.
Od knjiga zato o astromedicini uvek treba krenuti od starih tekstova, pre od Lilija nego savremenih astrologa. Lično imam knjigu ‘Astrodiagnosis, a Guide to Healing’ iz 1929. Max Heindel, kod Štajnera se isto mogu naći artikli koji su dobri za početak… ali bez istinskog poznavanja anatomije i fiziologije teško da ijedan astrolog može sebe da proglasi poznavaocem astromedicine.
